శిల్పం

sk101-18
* శీర్షక: శిల్పం *

వర్షంలో తడిసిన  నీ  మేను
పున్నమి వెన్నెల కాంతిలో
నీటి బిందువు ముత్యమై
ముత్యాలు పొదిగిన శిల్పమైంది  

ఎర్రని పెదవుల పై నిలిచిన వర్షపు చుక్కలు
పగడాలను వెక్కిరించాయి
నాసికాగ్రాాన జాలువారిన
నీటి బిందువొక్కటి  నీ  పెదవులను చుంబించి
చుబుకాన్ని  స్పృషించింది

నింగినీ నేలనీ కలిపింది హరివిల్లు
మన్మధ చాపమై
గుండెలవిసేలా పిడుగుపాటుకు  
భయంతో  కళ్ళు మూసుకున్నావు
చటుక్కున చెవులు మూసుకున్నావు

నీ  ముగ్ద  మోహన
సౌందర్యాన్ని దరిచేరి చూడాలని
ఓ  విద్యుత్ తరంగం  ....
నింగి నుండి నేల పైకి దూకింది మెరుపై

ఆ మెరుపు కాంతిలో  
నీ రూపు బంగారు శిల్పమైనది
ఆ శిల్పం నా గుండెలో పదిలమైనది  
నా కవితా శిల్పానికి ప్రాణమైనది

అప్పుడనిపించింది  నాకు
మెరుపునైనా కాక పోతినె నీ మేను తాకగ
నీటిబిందువునైనా కాక పోతినే నీ పెదవి తాకగ
                    *****అవేరా***** 5/11/2015